Dit is het verhaal van Beau…
Eind april plaatsten wij een kort filmpje op facebook getiteld “Dit is het verhaal van Beau”. Dit filmpje is inmiddels door heel veel mensen bekeken en gedeeld. Wij kregen ook vragen van mensen die meer wilden weten over het wel en wee van Beau. Vandaar dat wij voor u een uitgebreidere versie van het verhaal hebben gemaakt. Bekijk het filmpje hieronder. de tekst gaat eronder door.
Beau is een lieve, enthousiaste labrador van 7 maanden als zij door een ongelukkige sprong haar rechter achterpoot breekt. Het is een relatief “nette” breuk dus met een spalk en voldoende rust zou de poot in 6 weken tijd netjes kunnen helen. Tussentijds komt Beau af en toe op de praktijk voor controle. Iedereen is dol op haar! Ze is altijd even blij en laat zonder morren de spalk vervangen. De breuk geneest dan ook voorspoedig maar dan breekt Beau op onverklaarbare wijze dezelfde poot opnieuw! Ditmaal zelfs op twee plaatsen. Het zijn gecompliceerde breuken. Een dure, orthopedische operatie met pennen en schroeven door een specialist blijkt geen reële optie. Zelfs als zo’n operatie uitgevoerd zou kunnen worden, dan is het maar de vraag of het op de lange termijn goedkomt met de poot.
En Beau heeft nog meer pech. Haar baasje kan helaas niet langer voor haar zorgen. Beau heeft veel pijn en even lijkt het erop dat ze zal moeten inslapen… Dat wil natuurlijk niemand in onze kliniek! Dierenarts Ad Stolp ziet een andere mogelijkheid. Een hond kan prima leven op drie poten! Een pootamputatie kan het pijnlijke probleem voorgoed wegnemen. Maar het is een ingrijpende en kostbare operatie. Assistente Lies legt contact met de Stichting Dierennoodhulp West-Nederland / Stichting Dierenlot. Zij zijn bereid een deel van de kosten te dragen. De overige kosten worden door Dierenkliniek de Polder zelf opgebracht.
Dierenarts Ad Stolp en paraveterinair assistente Suzanne gaan met de operatie aan de slag. Ad heeft ruime ervaring met amputaties maar dit is een lastige operatie. Door de gecompliceerde breuken is in feite de anatomie anders geworden en dus moet Ad stap voor stap besluiten hoe verder te gaan. “Een freestyle-operatie” noemt hij het, maar Suus en hij houden het hoofd koel en het lukt!
Een uur na de operatie is Beau al wakker. De wondgenezing kan beginnen. Assistente Suus heeft een passie voor dieren in het algemeen en voor bruine labradors in het bijzonder: haar eigen hond Djonnie is er een. Hij mag altijd mee naar het werk en is zo “kliniekhond” geworden. Suus ontfermt zich over Beau. Ze mag bij haar en Djonnie thuis revalideren!
“Revalideren? Wat is dat?” Je hoort het Beau haast vragen. Na 5 dagen speelt Beau al vrolijk buiten met andere honden. Geen hond die raak opkijkt van die vrolijke stuiterbal op drie poten en met een kap om. Ze wordt gewoon geaccepteerd zoals ze is. “Daar kunnen mensen nog wat van leren,” vindt Suus. Overdag mag Beau met Suus en Djonnie mee naar Dierenkliniek de Polder en na het werk mag ze mee naar de manege. Daar zijn veel vriendjes om mee te spelen!
Beau knapt razendsnel op. Suus is aan de ene kant heel blij maar aan de andere kant betekent dit een moeilijke, volgende stap. De tijd breekt aan dat ze een nieuw baasje voor Beau moet gaan zoeken. “Ze mag alleen naar een 5 sterren huisje, voor minder gaan wij niet!” zegt Suus, mede namens Djonnie natuurlijk. Na een maand wordt het “forever gouden mandje” gevonden. Beau verhuist naar een lief nieuw baasje. Ze wordt omgedoopt tot Miep en traint 3x in de week in een speciale hondenschool. Binnenkort doet ze het basisexamen en Suus en Djonnie gaan dan natuurlijk kijken! Daarna gaat Beau verder met haar opleiding tot therapiehond. Ze gaat kinderen met autisme en mensen met PTSS (posttraumatische stresssyndroom) helpen.
Van zoveel pech naar zoveel geluk. Dat moet je delen!
